Pokój 04.

Naprzeciwko drzwi znajdują się trzy, duże okna ciągnące się od podłogi aż po sufit, wiszące na nich zasłony są z białej satyny w delikatnym szarym kolorze. Bielą jaśnieje też tapeta ozdobiona długimi, zeschłymi drzewami, obok których przelatują czarne jak noc kruki. Śnieżnobiałe łóżka obłożone baldachimem z jedwabiu stoją niemalże obok siebie oddzielone jedynie nocnym stolikiem. Po za tym gdzieś po drugie stronie znajduje się spore wielkości szafa z ciemnego drewna. Całość otacza czarno-biała aura. Są tutaj również dodatkowe drzwi prowadzące do nowocześnie urządzonej łazienki z prysznicem oraz wanną.


~ D'Eon Chevalier ~
~ Daisuke Kamui ~

Denerwował się trochę przed wejściem do pokoju, w recepcji powiedziano mu, że pokój jest dwuosobowy. Ale raczej tutaj będą mieć inne zwyczaje, niż tamten ,,pudzianowski". Wszedł do pokoju i na całe szczęście okazał się być pustym. Ułożył zatem ubrania do szafy i położył sie na łóżku, gapiąc sie w baldachim. Wyciągnał przed siebie rękę, jakby chciał coś złapać.
- Zapowiada się ciekawie ~ - zamknął oczy i usnął .

Po jakże leniwym śnie, udał sie na zwiedzanie. Wychodząc z pokoju.
z.t

Powrócił do swojego zacnego pokoju po jakże miłej rozmowie z nowymi przyjaciółmi i braciszkiem. Usiadł na łóżku i zaczął czytać książkę. Nuda jednak go szybko ogarnęła wiec postanowił zasnać.

Dotarł wreszcie do swojego pokoju. Otworzył drzwi i widząc wystrój pokoju, po prostu zamarł. -Jakbym widział swój dom-mruknął wchodząc do środka i ciągnął ze sobą dwie, duże walizki. Rozejrzał się wciąż jeszcze z lekkim niedowierzaniem. Zdecydowanie już mu nie podobało się to miejsce... i co proszę? Trzy łóżka? No cóż, przynajmniej nie będzie się nudził, to jego współlokatorzy będą mieli problem mając go w pokoju. Wszedł głębiej do pomieszczenia penetrując wzrokiem każdy skrawek pokoju i w tejże chwili dopiero zauważył chłopaka o niebieskich jak toń wodna włosach jak mniemam śpiącego. Za bardzo się tym nie przejął i zabrał się na rozpakowywanie. Po kolejnych kilkunastu minutach gdy już wszystko było na swoim miejscu zerknął jeszcze raz na niego. - No cóż, zrobię mu miłą pobudkę - szepnął sam do siebie i podszedł do parapetu delikatnie odgarniając z twarzy chłopaka włosy - Hej, śpiąca Królewo.. pobudka.

Sen D'Eona nie był zbyt głęboki, wręcz przeciwnie. Słyszał jak ktoś wchodzi, ale był zbyt leniwy by otworzyć te ciężkie od zmęczenia powieki. Jednak gdy dziwny koleś do niego podszedł i zaczął do niego coś gadać, natychmiast postawił na otwarcie oczu.
-T..Tak.. Znaczy nie nie jestem królewną.

- Żartuję tylko.. jestem Daisuke - wyciągnął w jego kierunku ręką przy okazji opierając się o ścianę obok. Zilustrował chłopaka wzrokiem i stwierdził że nawet mu się poszczęściło, nie brzydki.. już jakiś plus. Teraz tylko dowiedzieć się jaki ten oto niebieskooki przed nim ma charakter.

- Wiem...- uśmiechnął się delikatnie. Uściskawszy jego dłoń, wpatrywał się tylko w jego oczy.- Miło mi poznać jestem D'Eon. - Nie sądził, że aż tak szybko pojawią się współlokatorzy. Ale to dobrze - będzie miał do kogo paszcze otworzyć. Jednakże nadchodziła godzina przyjęcia leków. -Przepraszam Cię na moment...- sięgnął po swoją torbę, w której miał tabletki i wziął jedną popijając wodą.

Wtachał swoją ciężką i wielką walizkę na drugie piętro, nie miał zamiaru jej podnosić więc zaczął ją ciągnąć.
Gdy dotarł pod drzwi pokoju otworzył je i zamaszystym ruchem wstawił tam walizkę. Następnie zamykając drzwi
rozejrzał się po pokoju i zatrzymał swój wzrok na dwójce chłopaków - Cześć - delikatnie się uśmiechnął opierając się o walizkę.

Zerknął na nowo przybyłego chłopaka, zapewne drugi współlokator. Przyznaje, ładne buźki do towarzystwa mu się trafiły. - Hej - rzucił wracając wzrokiem do niebieskowłosego. - D'Eon, D'Eooon, D'Eeeeoon... nie, nie pasuje mi. Wymyśle dla ciebie jakieś przezwisko, będzie ciekawiej - po dłuższym bawieniu się jego imieniem usiadł na zajęte przez siebie wcześniej wolne łóżko i położył się wygodnie na brzuchu. - Chociaż.. te Królewo do ciebie pasowało - podparł dłońmi twarz spoglądając na niego. Zastanawiał się jak długo ci chłopacy będą potrafili z nim wytrzymać i czy tak łatwo da się ich zirytować.

-Cóż, takie imię mi Matka dała. Nie mogę narzekać. - Dalej się uśmiechał i nie reagował zbytnio na zabawę jego imieniem. W szkole wymyślali już gorsze rzeczy. - Witaj - posłał łagodny uśmiech do nowego i wrócił wzrokiem do Daisuke. Wzruszywszy ramionami odparł - Jeśli Ci pasuje.... to trudno jakoś to zniosę.

- D'Eon to piękne imię - stwierdził uśmiechając się do niebiesko włos ego. - a twoje imię to ? -spojrzał na bruneta kładąc walizkę na łóżko i siadając na nim .

- Daisuke, miło mi - machnął tylko do niego ręką gdyż z lenistwa nie chciało mu się nawet ruszyć z łóżka. Cały on, spanie, jedzenie i wkurzanie swoim zachowaniem innych. Zerknął na niebieskookiego z lekkim zdziwieniem z oczach. Nie sądził że ten tak łatwo podda się co do tego przezwiska, no ale cóż.. Królewna królewną została.
- A ty to.. ? -powrócił wzrokiem do blondyna.

Przyglądał się jeszcze chwilę Daisuke i skierował zwój wzrok na książkę. Czekał cicho na odpowiedz nowego, ażeby poznać jego imię. Lecz oczy i dłonie świeżyły do książki, która chciała wciągnąć D'Eona w swój świat, zamieniając chłopaka w tło, którym się stał od niedawna. Całe szczęście w oczach niebiesko-włosego zgasła jak świeczka na wietrze, pozostawiając tylko mały żar.

- Lawrence - uśmiechnął się - mi również miło was poznać. - powiedział zaczynając się rozpakowywać .
Robił to tak cicho jak kot , który właśnie bezszelestnie przebiegł. Zerknął na D"Eona widząc książkę postanowił o nią zapytać kiedy indziej , następnie jego wzrok spoczął na Daisuke.

Postanowił odpuścić już sobie z przezwiskami i pozostawić blondynowi imię takie, jakie miał. Zauważając że Królewna zajęła się książką podniósł się do pozycji siedzącej i dokładnie obserwował drugiego współlokatora. -Czyżby Anioł? Chociaż.. pewny nie jestem - odparł mierzwiąc palcami swoje włosy.

Na słowo anioł ożył i spojrzał na dwójkę. Podkulił kolana pod brodę, obejmując je swoimi ramionkami, przez co rękawy odsłoniły parę sznyt. Nie wiedział do tej pory, że jest z aniołem w pokoju. Ciekawe w takim razie, kim był Daisuke. Postanowił się nie odzywać. Nie chciał im przeszkadzać w rozmowie zapoznawczej,

Zmieszany odwrócił wzrok koniec końców sam już nie wiedział czy może się tak nazwać - Z urodzenia owszem ... Ty też jesteś aniołem ? ...

- O nie, co to, to nie... - nie lubił być porównywany do Anioła, mimo że takim się urodził nie chciał mieć z nimi nic wspólnego. Dla niego ta rasa już nie istniała. Ostatecznie wolał należeć do grona Demonów. - Jestem Hybrydą, czyli taki Demon ze skrzydełkami Anioła - wiedział że słowo Hybryda może być dla nich nie znane gdyż ta rasa powstała dosyć niedawno przez połączenie się dwóch przeciwnych. Zeskoczył z łóżka i podszedł bliżej niebieskowłosego przechylając lekko głowę na lewą stronę. - Cholera, a ty to.. ? - wkurzył się nie mogąc wyczuć żadnej konkretnej energii od chłopaka.

Uniósł brwi gdy ten, zwrócił się nagle do niego. - Nie powinno Cię to interesować...- odburknął i uciekł wzrokiem gdzieś w kąt, wyczuwając dominatora nad sobą. Uległość jego była nader widoczna. Ale co on będzie gadał kim jest. Przynajmniej wiedział teraz kim jest ta dwójka. Kącik jego delikatnych ust uciekł gdzieś ku górze. Szybko schował ten uśmiech, pod skrzyżowanymi rączkami, pełne widocznej historii.

Podszedł do nich i nachylił się nad D"Eonem - Powiedz mi mój drogi czyżbyś się uśmiechał przez sekundę może dwie ? - ah Daisuke hybrydy są bardzo ciekawe - posłał mu intrygujący uśmiech - w sowim krótkim życiu poznałem parę.

Uśmiechnął się uroczo do Lawrenca słysząc pochwałę swojej rasy, jego radość niestety niemal natychmiast zeszła gdy tylko wrócił wzrokiem do niebieskowłosego. Taka odzywka, w dodatku ten niepotrzebny uśmiech? No proszę, takie zachowanie jest dla Daisuke niedopuszczalne. Zbliżył się do niego łapiąc za nadgarstek i przez chwilę mocno trzymając. - Ahh człowiek.. więc to dlatego taka reakcja - puścił go wracając na swoje łóżko.

Nie sądził, , że Daisuke posunie się do schwytania jego nadgarstka. To już go zdenerwowało. tym bardziej, że poczuł się zmieszany z błotem. Czym prędzej wziął swoją książkę, która tak bardzo lubił i rzucił w jego głowę - Pieprz się. Tacy jak Ty zawsze będą myśleć, że są lepsi od innych, tym czasem sam masz paciaje we łbie i sam się gubisz we wszystkim co robisz. Współczuje Ci i jednocześnie mi Cię żal. Panienko. - Olewając dwójkę, wziął swoją książkę i starając się nie rozpłakać z nerwów pilnie czytał.

Zdziwił się gdy Daisuke złapał chłopaka za rękę , jeszcze bardziej gdy D"Eon pokazał swoje pazurki. Wyprostował się spojrzał na jednego i drugiego uśmiechną się wrednie - kto się czubi ten się lubi panowie.

Odwrócił się na pięcie z powrotem wracając do łóżka Królewny, po drodze rozmasowując bolące miejsce. Nie był jakoś mocno zły tym że go uderzył, w końcu wiele razy tak miewał, ale tym razem coś go podkusiło by zachować się inaczej niż zwykle, powstrzymać się od oddania. Usiadł obok niego odchylając lekko książkę by ten mógł na niego spojrzeć. - Czy ja Ci coś zrobiłem? Powiedziałem że mam coś do ludzi, że nimi gardzę? Nie więc nie rozumiem po co ta złość. Moje słowa mogły zabrzmieć arogancko bo taki mam już charakter, ale w przeciwieństwie do Ciebie nie oskarżam od razu kogoś kogo nie znam o to że chociażby jak to nazwałeś.. ma paciaje we łbie. I powtarzam jeszcze raz.. ludzi traktuję tak samo jak każda inną rasę. - tłumaczył spokojnie po czym westchnął i zerknął na Lowrenca. -Hm... być może masz racje. - dodał tajemniczo odsuwając się lekko od chłopaka.