Pokój 03.

Po dłuższej chwili udało mu się wreszcie zasnąć, lecz jego sen nie był zbyt spokojny zbliżające się światło, pisk opon i krew ten sen powtarzał się dość często. Nagle ze snu wyrwał go huk, gdy lekko się podniósł ujrzał leżącego na podłodze Desmond'a, który po chwili podniósł się i znów opadł na łóżko - Nic ci nie jest? - zapytał zaspany.

-Nie nic mi nie jest, tylko... koszmar, nic takiego. - odpowiedział cały czas zasłaniając twarz ramionami. Wiedział, że to będzie powtarzało się często i o ile on sam się już tego spodziewał jego współlokatorowi zapewne będą przeszkadzać takie nocne przedstawienia.

- Pewnie nie możesz przez to spokojnie spać, co? - zapytał patrząc w sufit już nie spał, a to znaczyło, że tak szybko znów nie uśnie, lecz nie przeszkadzało mu to - Dzięki za wybudzenie mnie z koszmaru - rzekł po chwili patrząc w jego stronę.

-Zawsze do usług - zaśmiał się ponuro pod nosem. Przynajmniej raz się przydał do czegoś. - Mam nadzieję, że dzisiaj już nie będę ci przeszkadzał, ale nie mogę niczego obiecać. - dodał wbijając wzrok w sufit.

- I tak już prawdopodobnie nie usnę więc nie będziesz mi przeszkadzać - powiedział patrząc na na niego - Koszmary są okropne, prawda? Zwłaszcza te realistyczne - powiedział wpatrując się w niego. Już nie spał i nie czuł zmęczenia.

-Zwłaszcza te o przeszłości... - podsumował zmęczonym głosem, był zupełnie padnięty, ale wiedział, że teraz już tak łatwo nie zaśnie.

- Te są najgorsze - rzekł - Próbujesz o czymś zapomnieć, a koszmar wszystko ci przypomni - spojrzał w sufit nie czuł zmęczenia mimo kolejnej nieprzespanej nocy - Przepraszam jeśli przeszkadzam ci w spaniu moim bezsensownym truciem - powiedział ponuro.

- Nie, nie przeszkadzasz... i tak pewnie już nie zasnę - westchnął ciężko - a nawet jeśli to nie będzie to spokojny sen. - dodał z zamkniętymi oczami.

- Widzę, że nie będzie tak źle przynajmniej mam do kogo gębę otworzyć - zaśmiał się bez uśmiechu - Zawsze uspokajała mnie matka tuliłem się do niej i zasypiałem, ale teraz muszę dawać sobie radę sam - leżał na plecach i spoglądał na niego wyglądał jakby spał więc zakończył swoją wypowiedź dodał tylko - Obyś spał dziś spokojnie - powiedział obserwując jego twarz.

-Też mam taką nadzieję - powiedział zaspanym głosem i już po chwili zapadł w sen... znów koszmarny i chyba najgorszy ze wszystkich.

Patrzył na śpiącą twarz Desmond'a, lecz sam nie spał - Czyli kolejna zarwana nocka - powiedział cicho do siebie. Leżał wpatrzony w jego twarz jak w obrazek, lecz sen nie przychodził - No cóż najwyżej prześpię się w dzień - leżał i rozmyślał o rzeczach, o których nigdy nawet nie wspominał. Czekał tylko na nadejście dnia.

Po gwałtownym przebudzeniu natychmiast poderwał się do pozycji siedzącej, znów zlany potem i roztrzęsiony, jak zawsze. Przeczesał włosy nerwowym ruchem i siedział przez chwilę próbując się uspokoić. Wstał z łóżka i zobaczył, że Shin nie śpi - Wstałeś już? - zapytał podchodząc do szafy i wyjmując z niej jeansy i T-shirt.

- Nie spałem - powiedział spokojnie patrząc w jego stronę - A ty przespałeś się choć trochę? - zapytał potulnie spoglądając na niego.

Nie wiedział czy to można było nazwać snem, ale w każdym razie trochę energii odzyskał. - Hmm... trochę - odpowiedział wchodząc do łazienki, wziął szybki, chłodny prysznic by trochę się ocucić. Wytarł się szybko ręcznikiem i przebrał w świeże ubrania. Podszedł do szafki i spiął jeszcze wilgotne włosy z tyłu głowy. Wziął pudełko z lekami z półki i połknął dwie tabletki, po czym wyszedł z łazienki.

Gdy Desmond wszedł do łazienki, wstał i szybkim ruchem zasłonił okna. Bardzo nie lubi jak blask słońca wpada do pomieszczenia jakoś czuje wtedy niepokój. Stał przez chwilę w zamyśleniu przy zasłoniętym oknie gdy nagle podskoczył lekko na dźwięk otwieranych drzwi - Nie przeszkadza ci, że zasłoniłem okna? - zapytał po czym podszedł do szafy i sięgnął jasny T-shirt i czarne rurki.

Kiedy wszedł do pokoju było jakoś ciemniej, dopiero po chwili zorientował się, zasłony są zasunięte, w sumie tak było nawet lepiej - Nie, jest dobrze - odpowiedział opierając się o ścianę. "Trzeba by w końcu wybrać się do lasu albo nad jezioro" pomyślał.

- W takim razie cieszę się, że nie będę ci przeszkadzał moimi przyzwyczajeniami - uśmiechnął się po czym minął go i udał się do łazienki, zdjął bokserki i wszedł pod prysznic, teraz mógł się uspokoić w ciszy i spokoju wsłuchując się w szum wody.

Podszedł do szafy i wyjął z niej jeans'ową kamizelkę, którą zarzucił na siebie, następnie założył glany i wyszedł z pokoju. Potrzebował odpoczynku z dala od tego miejsca, nie wiedział czemu, ale wzbudzało w nim jakiś dziwny niepokój.

Uspokoił się po przyjemnym prysznicu, wytarł się ręcznikiem i założył jasny T-shirt i rurki po czym wyszedł z łazienki. Rozejrzał się po pokoju i dostrzegł, że jego współlokator wymknął się z pokoju. Podszedł do łóżka Desmond'a i opadł na nie chowając twarz w poduszkę, czuł jego zapach, a to w jakiś dziwny sposób go relaksowało. Nim się spostrzegł usnął na jego łóżku.

Kiedy wrócił do pokoju panował tam półmrok. Zamknął ostrożnie drzwi i ruszył w kierunku swojego łóżka, ale w tym samym momencie zobaczył, że zostało zajęte przez Shin'a, zaśmiał się pod nosem i podszedł do niego. Przykrył chłopaka kołdrą, a sam usiadł na podłodze opierając się plecami o łóżko i wpatrując się w widok za oknem.

Gdy się ocknął przed oczami miał czyjeś plecy, gdy oprzytomniał zdał sobie sprawę, że te plecy należą do Desmond'a. Szybkim ruchem poderwał się do pozycji siedzącej - Przepraszam, że zająłem ci łóżko - powiedział nabierając lekkich rumieńców.

Odwrócił się w kierunku Shin'a - Nic się nie stało - odpowiedział z przyjaznym uśmiechem i podniósł się z podłogi.

- Poczułem twój zapach i jakoś tak mi się przysnęło - powiedział zakłopotany, przetarł lekko oczy i wstał.

"Hmm... dziwne wyjaśnienie, no ale w sumie co mnie to interesuje" pomyślał przeczesując włosy palcami. - Nie musisz się tłumaczyć, już mówiłem, że nic się nie stało - powiedział rozbawiony jego zakłopotaniem i poczochrał mu włosy.

Gdy poczuł jego dotyk, spojrzał automatycznie w jego oczy, pierwszy raz od ich spotkania dotknął go w jakiś sposób ten fakt uszczęśliwił Shin'a - Masz przyjazne dłonie - powiedział z uśmiechem na ustach.