Jezioro.

Gdzieś w gęstszych zaroślach znajduje się niewielkie jezioro przepełnione dostatkiem ryb i innych wodnych stworzeń. Cisza, spokój, śpiewy ptaków i ogromna ilość komarów są tutaj codziennością.

Po dwóch godzinach lotu ujrzał jezioro. Co jak co ale na pewno skorzysta z jego uroków. Wylądował niedaleko i usiadł na brzegu wpatrując się w błękitną taflę. Po chwili zamyślił się wspominając dawne życie.

Nie wiedząc co ze sobą zrobić poszedł nad jezioro, które mijał w drodze do akademii. Myślał, że będzie tu sam ale się mylił na brzegu ktoś siedział. Też dobrze okazja na podryw. Popatrzył na jezioro i pomyślał zaklęcie a woda w jeziorze zaczęła wyskakiwać na wodę i wywijać się w fantazyjne kształty. W końcu był panem wody i mógł z nią zrobić wszystko a ona była mu posłuszna. W czasie kiedy woda robiła swoje podszedłem i stanąłem za osobą, która okazała się chłopakiem o pięknych niebieskich włosach. Chłopak to nawet lepiej.

Z zamyślenia wyrwało go coś bardzo dziwnego. Woda zaczęła sama się poruszać i tworzyć dziwne niesamowite rzeczy. Co to ma być? Mam zwidy? Pomyślał nadal gapiąc się na wodę, która jakby tańczyła na własnej rafli. Po chwili usłyszał za sobą kroki. Obrócił się patrząc na chłopaka. Od razu wyczuł mroczną aurę. Demon Pomyślał znowu lustrując go wzrokiem. Niezbyt przepadał za tą jakże brutalną rasą zrodzoną z czystego zła.

- Brutalną rasą z czystego zła ? - zachichotał siadając koło niego no ziemi. Podparł się rękami z tyłu i zaczął tworzyć z wody inne obrazy. To delfiny skaczące i rozbijające się o taflę wody, to konie galopujące po jeziorze, to ptaki wyfruwające z wody i rozpryskujące się w powietrzu, to serce przebite wodną strzałą a na końcu pięknego wodnego anioła z rozłożonymi skrzydłami i długimi włosami rozpływającymi się w wodzie. Po swoim ostatnim dziele zostawił tylko cienkie strużki wyskakujące z wody oraz zrobił z jeziora wielką fontannę, która tryskała w różnoraki sposób. - I jak Ci się podoba - spytał nieznajomego nawet na niego nie patrząc.

-Cóż a może jest inaczej panie demonie?-spytał lekko ironicznie. Patrzył z podziwem na wodne kształty. Cóż robiły niezłe wrażenie. Mimo iż strasznie mu się podobało ukrywał te emocje. I tak najbardziej podobał mu się anioł ale to chyba normalne. W końcu sam nim jest.
-Cóż zaiste było to niesamowite-odparł katem oka obserwując demona. Sądząc po jego mocy należał do wyższej kasty niż jakieś podrzędne ale ciekawiło go to czemu tu w ogóle przyszedł. Skoro jest arystokratą mógł z łatwością uniknąć wojny i spędzać czas w swojej posiadłości. Ale wyrzucił te myśli z głowy.

Kiedy dotarli nad jezioro od razu poczuł się lepiej. Odetchnął głęboko i ruszył na pomost rozglądając się dookoła, noc była naprawdę piękna, a niebo usłane było tysiącami gwiazd, które tak lubił oglądać. Dotarł na koniec pomostu i położył się na brzuchu wpatrując się w wodę, w której pomimo ciemności można było dostrzec mnóstwo ryb.

Podążał za chłopakiem, a gdy ten zatrzymał się usiadł również obok niego na końcu pomostu. Rozglądnął się po otoczeniu sprawdzając czy są sami, nie chciałby przecież by jakiś Demon zobaczył go wałęsającego się po obrzeżach miasta w towarzystwie przeciwnej rasy. Przymknął oczy i bez słowa wyciągnął się na deskach.

Wpatrywał się jeszcze chwilę w taflę jeziora, ale w końcu uznał, że skoro tamten zaproponował mu wyjście to zapewne chciałby się czegoś o nim dowiedzieć. Może nie zamierzał od razu relacjonować mu historii swojego życia, ale przydałoby się nawiązać przynajmniej jakąś rozmowę. - Nie przeszkadza Ci, że jestem... - tu przerwał na sekundę, by się poprawić - byłem aniołem? Wiesz, w końcu nasze rasy najbardziej się od siebie różnią. - Powiedział tylko to co inni myślą, bo sam osobiście wolał demony od aniołów, w końcu anioły doprowadziły go do takiego stanu, a demon pomógł mu jako tako stanąć na nogi. Nie wiedział czemu, ale ciągle nie mógł przestać o niej myśleć, odkąd wyjechał nie było momentu, w którym nie pomyślałby o niej choćby przelotnie, a ten fakt dodatkowo go dobijał.

- Nie, skądże znowu. Mój poprzedni współlokator również był Aniołem i szczerze mówiąc dobrze się z nim dogadywałem - wolał nie wnikać już w relacje między poprzednim Aniołem więc szybko dopowiedział kolejne zdanie. -Poza tym wszystkie rasy traktuję jednakowo więc mógłbyś być którąkolwiek - zerknął na niego zanurzając jedną dłoń w wodzie i rysując po tafli jakieś wzorki.

Uśmiechnął się pod nosem z ulga, przynajmniej mógł być pewien, że jego współlokator nie planuje zamachu na jego życie - Sam miałem okazję przekonać się, że nie wszyscy są tacy sami. Po tym jak mnie wygnano przekonałem się, że to co mówiono nam o demonach wcale nie sprawdzało się za każdym razem. A anioły.. hmm... nie są takie święte - uśmiechnął się ponuro ponownie wbijając wzrok w taflę jeziora. Pomimo tego całego cierpienia jakie mu zadano, tych wszystkich ran, zadrapań i fioletowych siniaków odcinających się od jego bladej skóry nie potrafił żywić do nich większej urazy, nie wiedział czemu, ale tak po prostu było.

- Dlatego trzeba mieć swój rozum i nie słuchać nikogo innego poza sobą. Ja na przykład niejednokrotnie przekonałem się że Demony potrafią okazać serce, trzeba tylko umieć na takiego trafić. A Anioły? Anioły tak jak powiedziałeś... są i te dobre i te gorsze, bez jakiejkolwiek krzty litości - odpowiedział podnosząc się do pozycji na wpół siedzącej. W głowie utkwiło mu słowo " wygnano " i chciała o to dopytać, ale stwierdził że zapewne wyszedłby wtedy na zbyt ciekawskiego.

Kiedy chłopak wspomniał o braku litości niemal ponownie poczuł tamten ból, a w głowie zabrzmiały mu ponownie jego własne wrzaski. Potrząsnął lekko głową by odgonić te myśli i spojrzał na Natsu - Jeśli chcesz to pytaj, odpowiem - zachęcił go, wiedział, że jest ciekaw, nie trudno było to zauważyć, tylko ona nigdy nie pytała... widać było zawsze, że jest bardzo ciekawa, ale mimo to nie pytała, bo nie chciała żeby musiał przez to ponownie przechodzić. "Przestań o niej myśleć!" skarcił sam siebie w myślach marszcząc lekko brwi.

- Jak ja nie lubię rozmawiać o uczuciach, tak ty możesz nie lubić o swojej przeszłości, dlatego nie pytam. Podobno ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Będziesz chciał, sam powiesz - i mimo że zżerała go ciekawość i tak postanowił nie pytać. Zniesie jakoś fakt i niewiedzą co takiego mu się przytrafiło. Zaczął nucić sobie pod nosem jakąś piosenkę wpatrując się w wodę i kontem oka zerkając na niego.

Cały czas przyglądał mu się nie spuszczając wzroku. W pewien sposób bawiło go zachowanie Natsu, bo pomimo tego, że tak bardzo było widać jego ciekawość upierał się przy swoim. - Gdybym tak bardzo nie chciał Ci o tym powiedzieć nie wspominałbym ani słowem, sądzę, że skoro mamy razem mieszkać powinniśmy coś o sobie wiedzieć. - stwierdził znów kierując swój wzrok na gładką taflę wody.

- Dobra więc... to może żeby było łatwiej będziemy zadawać sobie pytania nawzajem. W ten sposób każde z nas dowie się tego co chce wiedzieć. - przesunął się i usiadł naprzeciwko niego tak, by utrzymać kontakt wzrokowy. Wolał na kogoś patrzeć gdy z kimś rozmawiał. Postanowił że zacznie pierwszy - Więc, kto zrobił Ci te rany na plecach?

Także podniósł się do pozycji siedzącej, milczał przez chwilę zastanawiając się jak ubrać myśli w słowa - Ojciec, cóż może nie dokładnie on, ale z tego co działo się wokół mnie, a właściwie z tego co do mnie docierało, a było tego naprawdę niewiele wynikało, że on za tym stoi. Z resztą trudno się dziwić, miał ku temu swoje powody - westchnął cicho, zdawał cobie sprawę, że każdy inny obwiniałby wszystkich, którzy za tym stali, ale on czuł, że część winy jest po jego stronie. - A pytanie do ciebie... Dlaczego tu przyjechałeś? - zapytał obserwując reakcję Natsu na to co mu właśnie powiedział. Kątem oka zerknął na taflę wody gdzie widoczne były ich cienie rzucane przez oddalone światło. Cały czas nie docierało do niego dlaczego w cieniu ciągle widać jego skrzydła. Szybko powrócił wzrokiem do chłpaka by nie zwracać na to jego uwagi.

Przez chwilę zastygł w bezruchu nie mogąc uwierzyć że ojciec był w stanie tak potwornie skrzywdzić własne dziecko. Cokolwiek on zrobił, czymkolwiek się naraził rodzina jest, była i będzie najważniejsza więc za wszelką cenę powinno się jej bronić, a nie wręcz przeciwnie... krzywdzić. - Bo nie miałem gdzie się podziać, bo miałem już dość sztucznego obrazka idealnej rodziny stworzonej przez mojego brata i dopiętej na ostatni guzik. W domu, o ile w ogóle mogę nazwać go domem byłem niczym powietrze, nic mnie nie trzymało by zostawić to wszystko - odparł opuszczając lekko głowę. Rodzina rodziną, ale on sam nie miał najlepszej, do czasu. - Czym naraziłeś się ojcu że tak cię ukarał?

Znów przez chwilę milczał, mówienie o tym naprawdę nie było dla niego zbyt łatwe, ale skoro już postanowił odpowiadać to nie będzie przerywał - Cóż... mój ojciec nigdy nie był zbyt tolerancyjny i zawsze uważał swoje zdanie za świętość, jakiś czas temu zawołał mnie do siebie i oznajmił, że wysyła mnie na wojnę, o tak bez żadnego uprzedzenia. Nic dziwnego, że zacząłem się wykłucać trochę trwały te nasze wrzaski, ale w końcu uciszył mnie dość skutecznie, bo następne co pamiętam to jak już klęczałem spętany. Myślałem o tym wiele razy i doszedłem do wniosku, że może gdybym nie zaczął tak krzyczeć... gdybym spróbował porozmawiać z nim spokojnie to może nie doprowadziłbym do tego. - głos zaczynał mu trochę drżeć, ale postanowił to zignorować. - Dlaczego mieszkałeś z bratem? - zapytał po raz kolejny bezcelowo próbując opanować drżenie głosu.

Zauważył że jego głos drży i nie dziwił się mu, każdego na jego miejscu przerażałaby o tym mowa. Aż dziwił się że po prostu nie zaprzeczył informując iż nie chce o tym rozmawiać. - Ehh... moim rodzicie zginęli w pożarze i do pełnoletności ktoś musiał się mną zaopiekować. Trafiło na starszego brata, który wcześniej założył już sobie rodzinę. Mimo wszystko wolałbym wtedy by oddał mnie do domu dziecka niż sam " zaczął wychowywać " - przybrał obojętny wyraz twarzy próbując nie wracać do tego co było kiedyś, chociaż w porównaniu z przeżyciami Anioła, ten miał wprost przepiękne dzieciństwo. - Chcesz jeszcze o tym mówić czy wolisz na przykład coś zjeść? - zmienił temat dochodząc do wniosku że i tak dawnymi wspomnieniami zepsuli sobie humor.

Westchnął cicho podnosząc głowę i patrząc na niebo. - W sumie może być - powiedział już spokojniej. Chyba jednak nie potrafił mówić o tym wszystkim na raz, potrzebował przerwy, może jeszcze do tego wrócą. Może uda im się spędzić czas jakoś przyjemniej.

Podniósł się rozciągając kręgosłup i zerkając na niego - Więc jakaś cukiernia czy zjemy coś w aaakkaa... - cofał się i nawet nie zauważył kiedy stracił grunt pod nogami i hukiem wpadł do wody. Na szczęście było dosyć płytko, poza tym Demon potrafił pływać, no bez przesady... to akurat musi potrafić. - Cholera.. - powstrzymał się od dalszych, głębszych przekleństw spojrzał najpierw na siebie próbując zorientować się co przed chwilą się stało, w końcu jakiś szok był. Westchnął ciężko kierując się w stronę brzegu. Na upartego akurat musiał się wygłupić.

Zerwał się z miejsca widząc jak Natsu wpada do wody. Mimo tego iż coś mogło mu się stać chichotał cicho pod nosem nieudolnie starając się to ukryć - Wszystko w porządku? - zapytał z nieco głupawym wyrazem twarzy i podał chłopakowi rękę by pomóc wy wejść na pomost. - Chyba jednak jedzenie będzie musiało poczekać, musisz się przebrać - dodał cały czas starając się ukryć głupkowaty uśmiech.

Zauważył jego rozbawiony wyraz twarzy i to że w jakimś stopniu próbuje to ukryć -Nie ładnie tak śmiać się z innych- uśmiechnął się chytrze i złapał go za rękę, zamiast jednak wyjść na pomost on wciągnął go do wody. Niezbyt mocno by ten się nie zachłysną, ale tak że teraz był również całym mokry. Spojrzał na niego z iskrzącymi się od zadowolenia oczami.

Kiedy poczuł jak jest wciągany do wody pisnął z autentycznym przerażeniem, jego umiejętność pływania była równa zeru i ten fakt dodatkowo go przerażał. - Nie rób tak nigdy więcej! - pisnął zaciskając oczy i dosłownie wczepił się z Natsu spanikowany. Wiedział jak głupio musi teraz wyglądać, ale jakoś go to nie obchodziło, po prostu chciał jak najszybciej wydostać się z wody.