Park.

Jedyne miejsce oddychające zielenią w tych zatłoczonych ulicach miast. Jeżeli brakuje ci spokoju, a nie masz ochoty wyjeżdżać gdzieś dalej to tutaj właśnie możesz choć w połowie oderwać się od codziennych problemów.

Minęli zatłoczone przez turystów ulice i skierowali się w stronę parku, jedynego przyjemnego miejsca w tym burdelu skutym złem i nienawiścią. Miejsce to jednak bardziej przypominało las niż park, zieleni było stanowczo za dużo, ale może to i lepiej ... przynajmniej nie było słychać przejeżdżających samochodów i ciężarówek. Usiadł na najbliższej ławce biorąc kilka głębokich oddechów i wdychając świeże powietrze.

-Prawie zapomniałem, że są miejsca, gdzie nie oddycha się spalinami...- westchnął.
Usiadł obok demona. Miał doskonały widok na stare drzewa... i nic poza tym. Spokój, cisza. Po spacerze przez zgiełk miasta, to było jak błogosławieństwo.

Przeciągnął się na ławce mrużąc lekko oczy i podnosząc wyżej głowę. Promienie słońca delikatnie muskały jego twarz, a letni wiatr kołysał jego włosy na wszystkie strony. Wylegiwał się spokojnie na słońcu błądząc gdzieś myślami. - Kuźwa, Tatse ! - krzyknął nagle zrywając się z ławki. W jego oczach pojawił się przerażenie, jak gdyby przypomniał sobie o czymś strasznym.

-Co się stało?- zapytał lekko przestraszony nagłymi słowami demona.
Naprawdę go to zaniepokoiło. Spojrzał w jego stronę.

- Zapomniałem odebrać mojego zwierzaka ze stacji kolejowej - powiedział już nieco spokojniej, miał tylko nadzieję że Tatse nic nie jest. Całkowie zapomniał że gdy jechał pociągiem wszystkich pupili trzeba było oddać dla ochrony, a na koniec podróży ich odebrać. - Levanenn, chcesz iść ze mną po niego? - nadal był jeszcze zdenerwowany.

-Jeśli chcesz- wzruszył ramionami.
Zwierzątka. Miał kiedyś zwierzątko. Karpia kupionego na święta, nazwał go Julia. Biedna rybka.
Pomyślał, że demon musi być bardzo przywiązany do swojego pupila... cokolwiek to było.

- Chcę - pociągnął go stanowczo za nadgarstek nie mogąc już dłużej czekać i zaczął iść, a raczej biec w kierunku stacji kolejowej. - Jeśli coś mu się stało to ... - przełknął zdenerwowany ślinę nie mogąc wydusić z siebie ani słowa. Tak bardzo był przywiązany do tego gada że nie mógł bez niego żyć.